Op tweede kerstdag hebben we gewandeld in de Leuvenumse bossen. Het was prachtig weer, het had gevroren en in de schaduw was het nog steeds beneden vriespunt. En toen…..
Overal zagen we ijshaar. Dit stond al lang op mijn wenslijst, ik had het nog nooit gezien. Het is een tamelijk zeldzaam verschijnsel dat alleen onder heel specifieke omstandigheden kan ontstaan.
In het dode kernhout van alleen beuken en Amerikaanse eiken zitten schimmels die water produceren. Daar stoppen ze mee als het kouder dan -4 graden is. Dit water wordt door de poriën van het hout naar buiten geperst. Als het dan een beetje vriest en ook de buitenlucht vochtig genoeg is, dan verdampt het water niet, maar bevriest het zodra het buiten het hout komt. Zo ontstaan lange slierten bevroren water, die een haarachtig uiterlijk geven.
Andere namen voor ijshaar zijn; haarijs of Baard van Koning Winter. In het Leuvenumse bos waren de omstandigheden blijkbaar perfect want we zagen tientallen plukjes ijshaar.
Als de zon even op een plek had geschenen verdween het als sneeuw voor de zon. Leuk, weer iets van mijn wenslijst afgetikt. Ken je dat? Je schrapt iets van je lijst en er komen 10 dingen voor in de plaats die je ook wil zien…
Wat is dit mooi zeg, ik heb nog nooit ijshaar gezien.
Prachtig vastgelegd. Ook erg leuke info erbij over hoe ijshaar ontstaat. Staat nog op mijn lijstje, met nog heel veel andere dingen….dus herkenbaar, het dynamische wensenljstje.
groetjes Ghita