Tongplaat

We zijn deze herfst voor het eerst op Tongplaat geweest. Het is een polder die in 2012 teruggegeven is aan de natuur en nu hoort bij de Biesbosch. Vanuit de vogelkijkhut heb je een mooi overzicht over de plassen die in directe verbinding staan met de Nieuwe Merwede.

We wisten dat er soms Zeearenden zijn, maar ja, hoeveel kans heb je nou om er een te zien? Nou, binnen een kwartier was het raak: een paartje. Ze waren op behoorlijke afstand, dus de foto’s zijn meer bewijsplaatjes dan mooie foto’s. Toch eentje plaatsen:

Een had er een prooi, die ze op haar gemakje opat. Wat een bof!

Omdat we zo snel de zeearenden zagen, dachten we dat dat normaal was voor die plaats. Dat je ze altijd zou zien. Een paar dagen later zijn we nog eens geweest, maar de zeearenden lieten zich ditmaal niet zien. Wel grote zilverreigers. Het is nou eenmaal geen dierentuin.

En aalscholvers,

De aalscholver jaagt op vis onder water. Dat kan alleen als hij geen lucht tussen zijn veren heeft. Anders blijft hij drijven en wordt hij gehinderd in de jacht. Daardoor wordt zijn verenpak nat tijdens het zwemmen. Hij moet dus na een duik zijn veren laten drogen. Zo zie je hem vaak in een boom of op een paal zitten, de vleugels wijd uitgesreid. En natuurlijk laat hij meteen zien dat hij geweldige vleugels heeft en dus wel erg aantrekkelijk is voor soortgenoten. Imponeergedrag heet dat.

Er vloog een kiekendief over, die lastig gevallen werd door een stel kievitten. Meestal zijn het kraaien die de roofvogels lastig vallen, maar ook anderen hebben blijkbaar een hekel aan de rovers.

Het zag er echt uit als een dogfight en de Kiekendief zag geen kans zich te concentreren op een prooi. Wel effectief dus, dat lastig vallen vanuit het standpunt van de kievitten.

Nog een paar maal de zilverreiger. Het is zo’n mooie vogel, en telkens weer een feestje ze te zien.

Een mooi gebied, we gaan snel terug!

Weet iemand andere mooie plekjes in de Biesbosch?