Als ik weinig tijd heb ga ik er niet op uit. Dan pak ik mijn camera en ga even in de tuin kijken. Vandaar dit samengeraapte blogje. De samenhang is: alles in eigen tuin gemaakt.
Vergeet-mij-nietjes groeien volop in de tuin, dankzij niet al teveel schoffelen. Kijk, dat is dan weer een voordeel.
Deze bloem stond in een boeket maar heb ik in de tuin gezet om een beter achtergrond te proberen.
En dan kom je allerlei kleine beestjes tegen die met de 65mm lens mooi te pakken zijn.
De springstaartjes weet ik inmiddels wel te vinden: vochtige plekken in de schaduw, zoals boomstronken en zo.
Bob weet inmiddels van mijn hobby en als hij iets ziet dan waarschuwt hij me. Zo heb ik al een en ander kunnen fotograferen.
Deze wants zat even heel stil, een miertje liep er zo overheen. De wants trok zich er niets van aan.
De kleine Muntvlinder is een dagactieve nachtvlinder. Zo las ik. Leuk beestje en als je goed kijkt in de tuin zie je er zo een paar.
Deze foto vond ik qua foto wel mooi, hoewel het kopje van de snuitkever niet helemaal scherp is. Gek is dat, die hazelaar staat daar al 22 jaar en nog nooit heb ik die kevertjes erop gezien. Maar nu ik even goed kijk zie ik er steeds meer. Het is dus een kwestie van goed kijken voordat je gaat zien.
Met dit ooievaarsbekje heb ik geoefend op bokeh, ik begin te begrijpen hoe het werkt.
En dakzij het niet teveel schoffelen komt het komkommerkruid ook elk jaar terug. Hommeltjes blij en ik ook blij.
Ik geniet van ons tuintje, maar het kan altijd beter. Zowel de fotografie als de tuin.
Hele mooie macroblog waarbij ik het zwarte kevertje en de wants met mier foto’s het mooiste vind.
Hommeltje had kwa compositie iets meer naar links gemogen ( meer kijkruimte)
Hoi Ghita,
Dank je. Natuurlijk heb je volkomen gelijk, ik heb er een andere foto bij gezet. Ik was zo weg van dat blauw dat ik niet op de compositie lette. Nu is het denk ik beter.