Hoe test je je belichting bij macro fotografie
Op een mooie winterdag gingen Liesje en ik naar de vlinderkas in Blijdorp. Lekker warm en heel gezellig. Natuurlijk ging mijn fototoestel mee, samen met de Tamron 180 mm macrolens. Maar hoe moest het ook weer. Het leek heel licht, dus maar eens een proef-foto gemaakt om te kijken wat er gebeurde. Het liefste zou ik de volgende instellingen gebruiken: ISO 100 voor zo min mogelijk ruis, f/16 voor een goede scherptediepte, nog net zonder diffractie (maar wel met een te scherpe en dus niet mooie achtergrond), en 1/1000 seconde om zo weinig mogelijk bewegingsonscherpte te krijgen. Maar fotograferen is concessies doen, vaak door de belichtingsomstandigheden gedwongen.
ISO, sluitertijd en diafragma
ISO redelijk laag gehouden, diafragma op 5,6 en diafragma-voorkeuze. Het toestel koos dan 1/20 seconde voor een goede belichting. Een inderdaad: de belichting is perfect, onderwerp en achtergrond mooi belicht. Alleen: vreselijk bewogen, met 1/20 seconde uit de hand met een bijna 1 kg zware 180 mm lens, dat gaat dus niet lukken.
Dat het mooie van dit digitale tijdperk: je test zoveel als je wilt en je gooit weg wat je niet bevalt. Het kost geen cent extra…
Toen heb ik mijn e-TTL flitser op mijn toestel gezet en mijn DIY diffuser er aan gehangen. Dan doe ik altijd graag de manuele belichting, dan kan ik alles in de hand houden en mijn e-TTL flitser geeft uit zichzelf zoveel licht als nodig. ISO is gelijk gebleven, het diafragma wat dichter gedaan, naar f/8 om lekker veel scherptediepte te krijgen, en de belichtingstijd op 1/200 seconde, de aanbevolen synchronisatietijd.
Het onderwerp is nu ook goed belicht. De scherpte is goed, maar de achtergrond is wat donker en bovendien storend aanwezig. Vooral lichte takjes en sprietjes leiden af van het onderwerp. Zie je wat ik bedoel?
Diafragma open, ISO omhoog?
Dus er moet nog iets aangepast worden. Ik heb ervoor gekozen om het diafragma weer wat te openen en tegelijk de ISO iets omhoog te gooien. En dan wordt het dit:
Scherptediepte en diafragma
De scherptediepte is door het grotere diafragma minder, en dat is een voordeel omdat de achtergrond daardoor waziger wordt. De hinderlijke takjes zijn veel vager geworden. Voor het onderwerp luistert het dan wel nauwer. Zie je dat mijn onderwerp parallel aan de sensor is? De vlinder is overal even ver van mijn fototoestel verwijderd, hij staat dwars op de sensor en de scherptediepte kan daardoor heel klein zijn.
Nu ik eenmaal gevonden heb hoe de belichting onder deze omstandigheden kan zijn, ga ik lekker door met fotograferen, de belichting laat ik nu steeds het zelfde zolang de omstandigheden niet veranderen.
Macro: scherpstellen op de ogen
Zie je: weer de vlinder dwars op de sensor, de achtergrond is lekker blurry maar niet te donker, en scherpgesteld op de ogen, altijd op de ogen scherpstellen. Dan mag de rest eventueel minder scherp zijn. Dat geldt bij insecten, bij andere dieren, bij volwassenen en kinderen.
Zie je wel: de ogen zijn scherp, maar de vleugels zijn al heel snel heel onscherp. Dat kan heel mooi zijn. Met f/16 zou er een groter stuk van de vleugels scherp zijn. Het is maar wat er kan onder omstandigheden en wat je mooi vindt. Het zijn keuzes, omstandigheden en concessies. Aan jou om de keuzes te maken!
Macro: het onderwerp evenwijdig aan de sensor!
En hier is dus de belichting goed, de achtergrond licht genoeg maar lekker vaag en niet alleen het oog maar de hele vleugel is scherp omdat de vlinder overal even ver van mijn toestel af stond.
Ik heb opgeschreven hoe ik tot mijn belichting kom, hoop dat anderen er ook wat aan hebben. Ga eens naar zo’n kas en ga lekker spelen met wat je aan apparatuur hebt. Het mooie van macro is, dat duurdere apparatuur niet altijd betekent dat je mooiere foto’s maakt.
Ben benieuwd hoe het gaat! Reacties zijn welkom!
